دلایل اضطراب: عوامل ایجاد اختلالات اضطرابی

علل دقیق اختلالات اضطرابی ناشناخته است. به گفته منبع مورد اعتماد موسسه ملی سلامت روان امریکا (NIMH)، ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی ممکن است در بروز اضطراب نقش داشته باشند. شیمی مغز نیز به عنوان یک علت احتمالی در حال بررسی است. مناطقی از مغز که واکنش ترس شما را کنترل می کنند ممکن است درگیر باشند.

اختلالات اضطرابی اغلب در کنار سایر شرایط سلامت روان مانند سوء مصرف مواد و افسردگی رخ می دهد. بسیاری از افراد سعی می کنند با استفاده از الکل یا سایر مواد مخدر علائم اضطراب را کاهش دهند. تسکین این مواد موقتی است. الکل، نیکوتین، کافئین و سایر داروها می توانند اختلال اضطراب را بدتر کنند. در این مطلب به بررسی دقیق «دلایل بروز اضطراب» می پردازیم. با نیک داد همراه باشید.

عوامل ایجاد اختلالات اضطرابی

تحقیقات زیادی در مورد عوامل ایجاد اختلالات اضطرابی در حال انجام است. کارشناسان معتقدند که ترکیبی از عوامل از جمله عوامل ژنتیکی و استرس اجتماعی را شامل می شود.

مطالعات روی دوقلوها نشان می دهد که ژنتیک ممکن است نقش داشته باشد. برای مثال، مطالعه‌ای که در PloS ONETrusted Source گزارش شده است، نشان می‌دهد که ژن RBFOX1 ممکن است در ایجاد شرایط مرتبط با اضطراب، مانند اختلال اضطراب فراگیر، نقش داشته باشد. نویسندگان بر این باورند که هر دو عامل ژنتیکی و غیر ژنتیکی نقش دارند.

بخش‌های خاصی از مغز مانند آمیگدال و هیپوکامپ نیز در حال مطالعه هستند. آمیگدال شما ساختار کوچکی در اعماق مغز شما است که تهدیدات را پردازش می کند. در صورت وجود علائم خطر به بقیه مغز شما هشدار می دهد. می تواند واکنش ترس و اضطراب را تحریک کند. به نظر می رسد که در اختلالات اضطرابی که شامل ترس از چیزهای خاص مانند عنکبوت، زنبور عسل یا غرق شدن است، نقش دارد.

هیپوکامپ شما همچنین ممکن است بر خطر ابتلا به یک اختلال اضطرابی تأثیر بگذارد. این ناحیه ای از مغز شما است که در ذخیره خاطرات رویدادهای تهدیدکننده نقش دارد. به نظر می رسد در افرادی که در دوران کودکی آزار خانگی را تجربه کرده اند یا در جنگ خدمت کرده اند، کوچکتر است.

در ادامه به بررسی علل مختلفی که باعث ایجاد اضطراب می شوند می پردازیم.

عواملی که می توانند خطر ابتلا به اختلال اضطراب را افزایش دهند شامل موارد زیر است.

1. فشار

همه با استرس مواجه می شوند، اما استرس بیش از حد یا حل نشده می تواند شانس شما را برای ابتلا به اضطراب مزمن افزایش دهد.

در سال 2019، در یک بررسی تحقیقی شواهدی از پیوندهای عصبی زیستی بین استرس و اضطراب را از مطالعات مختلف بررسی کردند. آنها به این نتیجه رسیدند که ویژگی‌های عصبی در بخش‌های خاصی از مغز، مانند آمیگدال – که در پردازش محرک‌های ترسناک و تهدیدکننده نقش دارد – ممکن است به توضیح چگونگی کمک استرس به اضطراب کمک کند.

2. عوامل ژنتیکی

اگر فردی در خانواده شما دارای اختلال اضطرابی است، ممکن است شما نیز در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به آن باشید. عوامل اجتماعی و اقتصادی می‌توانند نقش داشته باشند، اما شواهد رو به رشد نشان می‌دهد که ویژگی‌های ژنتیکی نیز ممکن است نقش داشته باشند.

مطالعه‌ای در سال 2019 به ارتباط بین ویژگی‌های ژنتیکی و اختلالات مرتبط با اضطراب و استرس پرداخت. نویسندگان به این نتیجه رسیدند که اگر ویژگی‌های ژنتیکی خاصی دارید، ممکن است بیشتر در معرض اضطراب باشید. این ویژگی ها می تواند ارثی باشد.

3. نوع شخصیت

برخی از ویژگی های شخصیتی ممکن است بر خطر ابتلا به اضطراب و اختلالات اضطرابی تأثیر بگذارد.

گروهی از دانشمندان 489 دانشجوی سال اول را به مدت 6 سال دنبال کردند تا ببینند چگونه برخی از دیدگاه‌ها – مانند تمایل به تجربه احساسات منفی، برون‌گرایی و درون‌گرایی – ممکن است بر خطر ابتلا به اضطراب و افسردگی تأثیر بگذارد.

آنها دریافتند کسانی که نسبت به خود بیش از حد انتقادی بودند، در انتقاد مشکل داشتند یا در دوران جوانی افکار و احساسات منفی زیادی را تجربه کردند، همچنین بیشتر در معرض ابتلا به اختلال پانیک، آگورافوبیا، اختلال اضطراب فراگیر (GAD) و اختلال افسردگی اساسی بودند.

آگورافوبیا همچنین در بین افرادی که در مقیاس درونگرایی به جای برونگرایی امتیاز بالایی کسب کرده بودند، شایعتر بود.

در حالی که اینها ممکن است به عنوان “عوامل آسیب پذیری” عمل کنند، نویسندگان پیشنهاد می کنند که احتمالاً بخشی از یک تصویر بسیار پیچیده تر هستند.

4. رویداد گذشته

یک رویداد آسیب زای گذشته، مانند تجربه سوء استفاده یا حضور در مناطق جنگی و نظامی، می تواند خطر ابتلا به اضطراب را افزایش دهد. همچنین اگر نزدیک کسی باشید که قربانی تروما شده است یا شاهد اتفاقی آسیب زا هستید، ممکن است این اتفاق بیفتد.

بسیاری از مردم پس از یک حادثه تکان دهنده یا ترسناک دچار اضطراب می شوند. که به عنوان اختلال پریشانی حاد (ASD) شناخته می شود. اما علائم مداوم می تواند نشانه ای از اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) باشد. علائم معمولاً در عرض 3 ماه منبع معتبر رویداد شروع می شوند، اما می توانند ماه ها یا سال ها بعد ظاهر شوند.

برخی از این موارد عبارتند از :

• فلاش بک ها
• خوابهای بد
• احساس دائما در لبه
• مشکل در خوابیدن
• طغیان های عصبانی
• اجتناب از مکان‌ها یا موقعیت‌هایی که می‌توانند باعث علائم استرس شوند

5. نژاد پرستی

افرادی که تبعیض نژادی را تجربه می کنند، حتی پس از در نظر گرفتن عوامل ژنتیکی، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به اختلالات اضطرابی هستند.

نویسندگان یک مطالعه منتشر شده در سال 2021 به این نتیجه رسیدند که تبعیض یک عامل خطر برای اضطراب است. نویسندگان خواستار آگاهی بیشتر در مورد اینکه چگونه نژادپرستی و سایر اشکال تبعیض و طرد اجتماعی می توانند بر سلامت روان افراد تأثیر بگذارند، شدند.

سلامت روان آمریکا (MHA) خاطرنشان می کند که در ایالات متحده، سیاه پوستان و رنگین پوستان بومی در معرض آسیب استرس تروماتیک مبتنی بر نژاد (RBTS) هستند.

6. جنسیت

مطالعات نشان می دهد که زنان بیشتر از مردان احتمال دارد اضطراب را تجربه کنند و به اختلال اضطراب مبتلا شوند، اگرچه این ممکن است تا حدی به این اختلال بستگی داشته باشد.

به نظر می رسد میزان موارد زیر در بین زنان بیشتر از مردان باشد:

• اختلال هراس
• آگورافوبیا
• اختلال اضطراب فراگیر
• فوبیاها
• اضطراب جدایی
• اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)

با این حال، زن و مرد ممکن است به یک اندازه مستعد ابتلا به اختلال اضطراب اجتماعی (SAD) و اختلال وسواس فکری-اجباری (OCD) باشند. OCD و SAD نیز محتمل ترین اختلالات اضطرابی هستند که مردان را تحت تأثیر قرار می دهند.

به گفته کارشناسان، احتمالاً دلیل آن ترکیبی از عوامل بیولوژیکی و اجتماعی یا فرهنگی است، و هنوز کار بیشتری برای انجام دادن وجود دارد تا مشخص شود که هر کدام چگونه نقش دارند.

7. نارسایی جنسیتی

برای افراد مبتلا به نارسایی جنسیتی، جنسیتی که افراد در بدو تولد به آن‌ها اختصاص داده‌اند با جنسیتی که با آن شناسایی می‌کنند مطابقت ندارد.

که می تواند به آشفتگی و اضطراب منجر شود، اما همچنین می تواند خطر درگیری شما را با افراد اطرافتان افزایش دهد، به خصوص اگر اطرافیان شما درک سفت و سختی از نقش های مرد و زن داشته باشند.

آمارها نشان می دهد که بسیاری از افراد مبتلا به نارسایی جنسیتی در معرض خطر زیر قرار دارند:

• اضطراب و اختلالات اضطرابی
• افسردگی
• افکار خودکشی
• مصرف مواد

8. علل پزشکی

راه های مختلفی وجود دارد که سلامت فرد می تواند به استرس کمک کند، مانند:

• تجربه گذشته و حال رفاه ذهنی و جسمی
• داشتن یک بیماری مزمن که زندگی روزمره را با چالش هایی مواجه می کند
• داشتن بیماری که علائم بسیار چالش برانگیزی مانند تپش قلب ایجاد می کند
• داشتن شرایطی که در آن اضطراب یک علامت است، مانند عدم تعادل هورمونی

اینها لزوماً منجر به اختلال اضطرابی نمی شوند.

9. اتفاقات زندگی

به گفته موسسه استرس آمریکا، مانند تروما، رویدادهای زندگی می توانند خطر استرس و اضطراب را افزایش دهند.

برخی از این مثالها عبارتند از:

• از دست دادن یک عزیز
• طلاق یا جدایی
• گذراندن زمان در سیستم عدالت کیفری
• جراحت یا بیماری
• فشارهای مالی یا از دست دادن شغل
• تغییرات عمده، مانند نقل مکان در یک خانه جدید یا ازدواج

یک فرد می تواند این رویدادها را بدون ابتلا به اختلال اضطراب تجربه کند، اگرچه برخی ممکن است این کار را انجام دهند.

10. داروها

برخی از داروها می توانند به عنوان یک عارضه جانبی باعث اضطراب شوند یا ممکن است علائمی مانند اضطراب ایجاد کنند.

برخی از این داروها:

• داروهای حاوی کافئین، مانند Excedrin Migraine، که می تواند باعث تحریک پذیری شود
• داروهایی برای درمان ADHD مانند ریتالین
• کورتیکواستروئیدها مانند دگزامتازون
• برخی از داروهای آسم، مانند فلوتیکازون-سالمترول (Advair Diskus)، که می تواند باعث لرزش شود.
• فنی توئین (دیلانتین)، یک داروی ضد تشنج
• Rytary، دارویی برای بیماری پارکینسون

چه چیزی باعث حملات اضطرابی می شود؟

محرک های اضطراب بین افراد بسیار متفاوت است. اختلالات اضطرابی مختلف نیز محرک های متفاوتی خواهند داشت. مواردی که می تواند باعث ایجاد احساس اضطراب در برخی افراد شود عبارتند از:

1. مسائل مربوط به سلامت
2. استفاده از برخی مواد مانند مواد مخدر یا کافئین
3. عوامل سبک زندگی، مانند نگرانی های مالی
4. یا تنها بودن یا با افراد زیادی بودن
5. تعارض
6. یادآوری ترومای گذشته

عوامل خطر

عوامل زیادی می توانند شدت علائم اضطراب را افزایش دهند. به گفته منبع NIMHTrusted، برخی ممکن است مختص یک اختلال اضطرابی باشند، اما عوامل خطر به طور کلی می تواند شامل موارد زیر باشد:

• ویژگی های شخصیتی، مانند خجالتی بودن در دوران کودکی
• تجربه گذشته از رویدادهای آسیب زا
• سابقه خانوادگی چالش های سلامت روان
• برخی از شرایط فیزیکی، مانند اختلال تیروئید

چه زمانی باید به متخصص مراجعه کرد؟

اضطراب گاه به گاه همه را تحت تأثیر قرار می دهد، اما اگر متوجه شدید که از بین نمی رود یا به شدت شما را تحت تأثیر قرار می دهد، حتما به متخصص مراجعه کنید. برای این کار میتوانید از جلسات درمان اضطراب تحت نظر یک متخصص بالینی کمک بگیرید. متخصص در صورت نیاز شماره را جهت دارو درمانی به پزشک معرفی میکنید.

علائمی که نشان می دهد حتما باید به متخصص مراجعه کنید:

• اضطراب بر کار، تحصیل یا سایر جنبه های زندگی روزمره شما تأثیر می گذارد.
• در مورد علائم یا سطح اضطراب خود احساس نگرانی یا پریشانی می کنید.
• از الکل یا سایر مواد برای مدیریت اضطراب استفاده می کنید.
• فکر می کنید ممکن است یک مشکل زمینه ای سلامت روان وجود داشته باشد.
• افکار خودکشی دارید
• قبلاً برای اضطراب درمان داشته اید و اکنون دوباره برگشته است.

کلام آخر

کارشناسان دلایل دقیق اختلالات اضطرابی را نمی دانند. ژنتیک، محیط و تاریخچه شخصی احتمالاً در این امر نقش دارند.

اگر علائم اضطراب دارید که شما را نگران می کند یا از بین نمی رود، حتما به متخصص مراجعه کنید.

روانشناسان می توانند به تشخیص آن و ایجاد یک برنامه درمانی برای رفع علائم شما کمک کنند. تغییرات سبک زندگی، دارو درمانی یا سایر روش های درمانی میتواند توسط متخصص بالینی توصیه شود.

برخی از داروها می توانند علائمی مشابه اضطراب ایجاد کنند. در این موارد، حتما از پزشک خود در خصوص علائم و عوارض دارو سوال کنید.

در صورتیکه نیاز به وقت مشاوره اضطراب دارید، میتوانید از طریق دکمه زیر درخواست خود را ثبت کنید. جلسات مشاوره درمان اضطراب توسط متخصص بالینی مرکز مشاوره نیک داد انجام می شود. همچنین این جلسات میتواند به صورت حضوری و غیر حضوری برگذار شود.