همه افراد در طول زندگی دوره های غم و اندوه را پشت سر می گذارند. این احساسات بسته به شرایط معمولاً ظرف چند روز یا چند هفته محو می شوند. با این حال، غم و اندوه شدید که بیش از 2 هفته طول می کشد و بر توانایی شما برای عملکرد تأثیر می گذارد، ممکن است نشانه افسردگی باشد.
افسردگی روی همه افراد متفاوت است و ممکن است فقط برخی از این علائم را داشته باشید. همچنین ممکن است علائم دیگری داشته باشید که در اینجا ذکر نشده است.
به خاطر داشته باشید، داشتن برخی از این علائم هر از گاهی بدون افسردگی نیز طبیعی است.
اگر علائم شما شروع به تأثیرگذاری بر زندگی روزمره شما کند، ممکن است نتیجه افسردگی باشد.
نیاز به خدمات مشاوره روانشناسی دارید؟
انواع مختلفی از افسردگی وجود دارد. در حالی که این انواع علائم مشترکی دارند، اما تفاوت های کلیدی نیز دارند.
در اینجا نگاهی به انواع افسردگی و نحوه تأثیر آن بر افراد می‌اندازیم.
افسردگی چیست؟
قبل از اینکه به انواع افسردگی بپردازیم، ابتدا گریزی میزنیم به این موضوع که افسردگی چیست و چه علائمی دارد؟ افسردگی یک وضعیت پزشکی است که بر خلق و خو و توانایی شما تأثیر می گذارد.
بدون درمان، افسردگی می تواند بدتر شود و طولانی تر شود. در موارد شدید، می تواند منجر به خودآزاری یا مرگ شود. خوشبختانه، درمان ها می توانند در بهبود علائم افسردگی بسیار موثر باشند.
برخی از علائم رایج افسردگی عبارتند از:
- احساسات عمیق غم و اندوه
- خلق و خوی تاریک
- احساس بی ارزشی یا ناامیدی
- تغییرات اشتها
- خواب تغییر می کند
- کمبود انرژی
- ناتوانی در تمرکز
- مشکل در انجام فعالیت های عادی
- عدم علاقه به چیزهایی که قبلاً از آنها لذت می بردید
- کناره گیری از دوستان
- فکر کردن زیاد به مرگ یا آسیب رساندن به خود
در ادامه به بررسی انواع اختلالات افسردگی می پردازیم. با ما همراه باشید.
1. افسردگی شدید
افسردگی اساسی یک بیماری شایع و عود کننده است. طبق تحقیقات سال 2017، حدود 17.3 میلیون بزرگسال در ایالات متحده حداقل یک دوره افسردگی اساسی را تجربه کرده اند.
افراد همچنین ممکن است به افسردگی اساسی به عنوان زیر اشاره کنند:
- اختلال افسردگی اساسی
- افسردگی مزمن
- افسردگی حاد
- افسردگی کلاسیک
- افسردگی تک قطبی
افراد مبتلا به افسردگی شدید در بیشتر ساعات روز و هر روز علائم را تجربه می کنند.
مانند بسیاری از شرایط سلامت روان، ارتباط چندانی با آنچه در اطراف شما اتفاق می افتد ندارد. شما می توانید یک خانواده دوست داشتنی، دوستان و یک شغل رویایی داشته باشید. شما می توانید زندگی ای داشته باشید که دیگران به آن حسادت می کنند و همچنان افسردگی داشته باشید.
حتی اگر دلیل واضحی برای افسردگی شما وجود نداشته باشد، به این معنی نیست که واقعی نیست یا می توانید به سادگی آن را از بین ببرید.
افسردگی اساسی شکل شدیدی از افسردگی است که علائمی مانند:
- غم، غم یا اندوه
- مشکل در خوابیدن یا خواب زیاد
- کمبود انرژی و خستگی
- تغییرات در اشتها
- دردها و دردهای غیر قابل توضیح
- از دست دادن علاقه به فعالیت های لذت بخش سابق
- عدم تمرکز، مشکلات حافظه و ناتوانی در تصمیم گیری
- احساس بی ارزشی یا ناامیدی
- نگرانی و اضطراب مداوم
- افکار مرگ، خودآزاری یا خودکشی
این علائم می تواند هفته ها یا حتی ماه ها طول بکشد. برخی از افراد ممکن است یک دوره افسردگی اساسی داشته باشند، در حالی که برخی دیگر در طول زندگی خود آن را تجربه می کنند. صرف نظر از اینکه علائم شما چقدر طول می کشد، افسردگی شدید می تواند مشکلاتی در روابط و فعالیت های روزانه شما ایجاد کند.
2. افسردگی مداوم
اختلال افسردگی پایدار یا مداوم، نوعی از افسردگی است که 2 سال یا بیشتر طول بکشد. مردم همچنین ممکن است به این بیماری به عنوان دیس تایمیا یا افسردگی مزمن اشاره کنند. افسردگی مداوم ممکن است به اندازه افسردگی شدید احساس نشود، اما همچنان می تواند روابط را تیره کند و کارهای روزانه را دشوار کند.
برخی از علائم افسردگی مداوم عبارتند از:
- غم و اندوه عمیق یا ناامیدی
- عزت نفس پایین یا احساس بی کفایتی
- عدم علاقه به چیزهایی که زمانی از آنها لذت می بردید
- تغییرات اشتها
- تغییر در الگوهای خواب یا انرژی کم
- مشکلات تمرکز و حافظه
- مشکل در عملکرد در مدرسه یا محل کار
- ناتوانی در احساس شادی، حتی در مواقع شاد
- کناره گیری اجتماعی
اگرچه این یک نوع افسردگی طولانی مدت است، اما شدت علائم می تواند ماه ها قبل از بدتر شدن مجدد، شدیدتر شود. برخی از افراد قبل یا در حین ابتلا به اختلال افسردگی مداوم، دوره‌هایی از افسردگی اساسی را نیز تجربه می‌کنند. به این حالت افسردگی مضاعف می گویند.
افسردگی مداوم سال ها طول می کشد، بنابراین افراد مبتلا به این نوع افسردگی ممکن است احساس کنند علائم آنها فقط بخشی از نگرش عادی آنها به زندگی است.
3. افسردگی شیدایی یا اختلال دوقطبی
افسردگی شیدایی شامل دوره هایی از شیدایی یا هیپومانیا است که در آن شما احساس شادی زیادی می کنید. این دوره ها با دوره های افسردگی متناوب می شوند. افسردگی شیدایی نامی قدیمی برای اختلال دوقطبی است. هیپومانیا شکل کمتر شدید شیدایی است.
علائم فاز شیدایی عبارتند از:
- انرژی بالا
- کاهش خواب
- تحریک پذیری
- متقابل افکار و گفتار
- تفکر بزرگ
- افزایش عزت نفس و اعتماد به نفس
- رفتار غیرعادی، مخاطره آمیز و خود ویرانگر
- احساس شادی، “بالا بودن” یا سرخوشی
برای اینکه یک متخصص پزشکی شما را مبتلا به اختلال دوقطبی I تشخیص دهد، باید یک دوره شیدایی را تجربه کنید که 7 روز طول می کشد یا در صورت نیاز به بستری شدن در بیمارستان. ممکن است قبل یا بعد از دوره شیدایی یک دوره افسردگی را تجربه کنید.
دوره های افسردگی شیدایی علائمی مشابه افسردگی اساسی دارند، از جمله:
- احساس غم و اندوه یا پوچی
- کمبود انرژی
- خستگی
- مشکلات خواب
- مشکل در تمرکز
- کاهش فعالیت
- از دست دادن علاقه به فعالیت های لذت بخش قبلی
- افکار خودکشی
در موارد شدید، اپیزودها می توانند شامل توهم و هذیان باشند. شما همچنین می توانید دوره های مختلط داشته باشید که در آن علائم هم شیدایی و هم افسردگی دارید.
توهم زمانی است که چیزهایی را می بینید، می شنوید، بو می کنید، می چشید یا حس می کنید که واقعا وجود ندارند. نمونه ای از این می تواند شنیدن صداها یا دیدن افرادی باشد که حضور ندارند. هذیان باوری است که کاملاً ثابت شده است که آشکارا نادرست است یا منطقی نیست. اما برای کسی که روان پریشی را تجربه می کند، همه این چیزها بسیار واقعی و واقعی هستند.
4. افسردگی روان پریشی
برخی از افراد مبتلا به افسردگی شدید ممکن است دوره های روان پریشی را تجربه کنند. که می تواند شامل توهم و هذیان باشد.
متخصصان بالینی از این اختلال به عنوان اختلال افسردگی اساسی با ویژگی های روان پریشی یاد می کنند. با این حال، برخی از ارائه دهندگان هنوز از این پدیده به عنوان روان پریشی افسردگی یا افسردگی روان پریشی یاد می کنند.
افسردگی همراه با روان پریشی می تواند علائم جسمی نیز ایجاد کند، از جمله مشکلات در نشستن یا کند شدن حرکات بدنی.
5. افسردگی پیش از زایمان
افسردگی پری ناتال یا اختلال افسردگی اساسی با شروع حوالی زایمان، در دوران بارداری یا در عرض 4 هفته پس از زایمان رخ می دهد. مردم ممکن است به این افسردگی پس از زایمان اشاره کنند، اما این اصطلاح فقط در مورد افسردگی پس از زایمان صدق می کند. افسردگی پری ناتال ممکن است در دوران بارداری رخ دهد .
تغییرات هورمونی در دوران بارداری و زایمان می تواند باعث ایجاد تغییراتی در مغز شود که منجر به نوسانات خلقی می شود. کمبود خواب و ناراحتی جسمی که اغلب با بارداری و تولد نوزاد همراه است نیز کمکی نمی کند.
علائم افسردگی پری ناتال می تواند به شدت علائم افسردگی اساسی باشد و شامل موارد زیر است:
- غمگینی
- اضطراب
- خشم یا عصبانیت
- فرسودگی
- نگرانی شدید در مورد سلامت و ایمنی کودک
- مشکل در مراقبت از خود یا نوزاد جدید
- افکار آسیب رساندن به خود یا آسیب رساندن به نوزاد
افرادی که فاقد حمایت هستند یا قبلاً افسردگی داشته اند در معرض خطر ابتلا به افسردگی پری ناتال هستند، اما ممکن است برای هر فردی که باردار است یا تازه زایمان کرده باشد، رخ دهد.
6. اختلال ناخوشی پیشقاعدگی
اختلال پیش از قاعدگی (PMDD) شکل شدید سندرم پیش از قاعدگی (PMS) است. در حالی که علائم PMS می تواند هم جسمی و هم روانی باشد، علائم PMDD بیشتر روانی هستند.
این علائم روانی شدیدتر از علائم مرتبط با PMS هستند. به عنوان مثال، برخی از افراد ممکن است در روزهای منتهی به پریود احساس عاطفی بیشتری داشته باشند. با این حال، فرد مبتلا به PMDD ممکن است سطحی از افسردگی و غم را تجربه کند که مانع از انجام کارهای روزمره شود.
سایر علائم احتمالی PMDD عبارتند از:
- گرفتگی عضلات
- نفخ
- حساسیت سینه
- سردرد
- درد مفاصل و عضلات
- غم و ناامیدی
- تحریک پذیری و عصبانیت
- نوسانات خلقی شدید
- هوس غذایی یا پرخوری
- حملات پانیک یا اضطراب
- کمبود انرژی
- مشکل در تمرکز
- مشکلات خواب
مشابه افسردگی پری ناتال، PMDD ممکن است با تغییرات هورمونی مرتبط باشد. علائم آن اغلب درست پس از تخمک گذاری شروع می شود و پس از شروع قاعدگی شروع به کاهش می کند.
برخی افراد PMDD را فقط به عنوان یک مورد بد PMS نادیده می گیرند، اما PMDD می تواند بسیار شدید شود و می تواند شامل افکار خودکشی باشد.
7. افسردگی فصلی
افسردگی فصلی یا اختلال عاطفی فصلی، افسردگی است که مربوط به فصول خاصی است. متخصصان پزشکی از این اختلال به عنوان اختلال افسردگی اساسی با الگوی فصلی یاد می کنند.
برای اکثر افراد مبتلا به افسردگی فصلی، این معمولا در ماه های زمستان اتفاق می افتد.
علائم اغلب در پاییز شروع می شود، زیرا روزها کوتاه تر می شوند و در زمستان ادامه می یابند. علائم عبارتند از:
- کناره گیری اجتماعی
- افزایش نیاز به خواب
- افزایش وزن
- احساسات روزانه غمگینی، ناامیدی یا بی لیاقتی
افسردگی فصلی ممکن است با ادامه فصل بدتر شود و منجر به افکار خودکشی شود. هنگامی که بهار شروع می شود، علائم بهبود می یابند. این ممکن است به تغییرات در ریتم بدن شما در پاسخ به افزایش نور طبیعی مربوط باشد.
8. افسردگی موقعیتی
افسردگی موقعیتی یا اختلال سازگاری با خلق افسرده، از بسیاری جهات شبیه افسردگی اساسی است.
با این حال، افسردگی موقعیتی توسط رویدادها یا موقعیت های خاص ایجاد می شود، مانند:
- مرگ یکی از عزیزان
- یک بیماری جدی یا سایر رویدادهای تهدید کننده زندگی
- مشکلات مربوط به طلاق یا حضانت فرزند
- قرار گرفتن در روابط آزاردهنده عاطفی یا فیزیکی
- بیکار بودن یا مواجهه با مشکلات مالی جدی
- با مشکلات حقوقی گسترده مواجه است
البته، طبیعی است که در طول رویدادهایی مانند این احساس غمگینی و اضطراب داشته باشید یا حتی از دیگران کناره گیری کنید. با این حال، افسردگی موقعیتی زمانی اتفاق می‌افتد که این احساسات شروع به عدم تناسب با رویداد محرک کنند و در زندگی روزمره شما اختلال ایجاد کنند.
علائم افسردگی موقعیتی معمولاً در عرض 3 ماه از رویداد اولیه شروع می شود و علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:
- گریه مکرر
- غم و ناامیدی
- اضطراب
- تغییرات اشتها
- مشکل در خوابیدن
- درد
- کمبود انرژی و خستگی
- ناتوانی در تمرکز
- کناره گیری اجتماعی
9. افسردگی غیر معمول
افسردگی غیر معمول به افسردگی اطلاق می شود که به طور موقت در پاسخ به رویدادهای مثبت از بین می رود. پزشک شما ممکن است از آن به عنوان یک اختلال افسردگی اساسی با ویژگی های غیر معمول یاد کند.
علیرغم نامش، افسردگی آتیپیک غیر معمول یا نادر نیست. همچنین به این معنا نیست که کم و بیش جدی تر از انواع دیگر افسردگی است.
داشتن افسردگی غیر معمول می تواند به ویژه چالش برانگیز باشد زیرا ممکن است برای دیگران (یا برای خودتان) همیشه “افسرده به نظر نرسید”. همچنین ممکن است در طول یک دوره افسردگی اساسی یا با افسردگی مداوم اتفاق بیفتد.
سایر علائم افسردگی غیر معمول می تواند شامل موارد زیر باشد:
- افزایش اشتها و افزایش وزن
- اختلال در غذا خوردن
- تصویر بدن ضعیف
- خوابیدن خیلی بیشتر از حد معمول
- بیخوابی
- سنگینی در بازوها یا پاها که یک ساعت یا بیشتر در روز طول می کشد
- احساس طرد شدن و حساسیت به انتقاد
- دردهای مختلف
چگونه بفهمم کدام نوع افسردگی را دارم؟
اگر فکر می کنید ممکن است هر نوع افسردگی را داشته باشید، مهم است که با یک متخصص بالینی صحبت کنید. همه انواع افسردگی که در این مقاله مورد بحث قرار گرفت قابل درمان هستند، اگرچه ممکن است مدتی طول بکشد.
اگر یک دوره قبلی افسردگی را تجربه کرده اید و فکر می کنید ممکن است دوباره اتفاق بیفتد، فورا به یک درمانگر یا یک متخصص سلامت روان دیگر مراجعه کنید.
اگر قبلاً هرگز افسردگی نداشته اید، با یک پزشک مراقبت های اولیه شروع کنید. برخی از علائم افسردگی می تواند به یک وضعیت جسمانی زمینه ای مرتبط باشد که باید مورد توجه قرار گیرد.
سعی کنید تا جایی که می توانید اطلاعات بیشتری در مورد علائم خود به پزشک خود بدهید. در صورت امکان موارد زیر را یادآوری کنید:
- زمانی که برای اولین بار متوجه علائم شدید
- چگونه بر زندگی روزمره شما تأثیر گذاشته اند
- هر شرایطی که بر روی سلامت روان شما تاثیر گذاشته است
- هر گونه اطلاعات در مورد سابقه بیماری روانی در خانواده شما
- تمام داروهای تجویزی و بدون نسخه ای که مصرف می کنید، از جمله مکمل ها و گیاهان دارویی
ممکن است احساس ناراحتی کند، اما سعی کنید همه چیز را به پزشک خود بگویید. زیرا کمک می کند تا تشخیص دقیق تری به شما بدهند و مراحل بعدی را دقیق تر و سریع تر طی کنید.
کلام آخر
این طبیعی است که هر چند وقت یکبار احساس ناراحتی کنید، اما اگر بیشتر اوقات غمگین هستید و بر زندگی روزمره شما تأثیر می گذارد، ممکن است افسردگی بالینی داشته باشید. این وضعیتی است که می توانید با دارو، صحبت با یک درمانگر و تغییر در سبک زندگی خود آن را درمان کنید.
انواع مختلفی از افسردگی وجود دارد. که در این مقاله به آن ها اشاره کردیم و علائم هر یک را بر شمردیم.
علت هرچه که باشد، اولین قدم شما این است که به یک مشاور افسردگی که درمانگر بالینی است مراجعه کنید.