اختلال افسردگی اساسی: علائم و روش های درمان

اختلال افسردگی اساسی که به عنوان افسردگی بالینی نیز شناخته می شود، یک اختلال خلقی شدید است. این بیماری باعث ایجاد دوره های مداوم یا طولانی خلق افسرده می شود که می تواند بر زندگی روزمره تأثیر بگذارد.

یک فرد مبتلا به اختلال افسردگی اساسی (MDD) یا افسردگی عمده به طور مداوم خلق و خوی ضعیفی را تجربه خواهد کرد. همچنین از دست دادن علاقه به فعالیت هایی که معمولا از آن لذت می برد.

در این مطلب به بررسی «انواع اختلال افسردگی اساسی»، علل و روش های درمان آن می پردازیم. با نیک داد همراه باشید!

انواع اختلال افسردگی اساسی

انواع مختلفی از اختلال افسردگی اساسی وجود دارد و هر کدام علائم کمی متفاوت دارند که ممکن است در زمان های خاصی از زندگی فرد بروز کند.

انواع اختلال افسردگی اساسی عبارتند از:

• افسردگی شدید با الگوی فصلی: فرد ممکن است در ماه های زمستان به دلیل کمبود نور خورشید دچار این نوع افسردگی شود.
• اختلال افسردگی اساسی با شروع حوالی زایمان: تا 6 درصد از زنان یک دوره افسردگی را در دوران بارداری یا در سال اول پس از زایمان تجربه می کنند.
• اختلال افسردگی اساسی با ویژگی های روان پریشی: فرد هذیان یا توهم را در کنار سایر علائم افسردگی تجربه می کند.

علائم و تشخیص بر اساس سن

نوع، طول و شدت علائم در افراد مختلف متفاوت است. هنگام تشخیص افسردگی، پزشک از پرسشنامه ای برای ارزیابی علائم استفاده می کند که توسط راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی تعریف شده است .

افسردگی بالینی می تواند هر کسی را تحت تاثیر قرار دهد، اما علائم رایج بین گروه های سنی کمی تغییر می کند. پرسشنامه های جداگانه برای کودکان و بزرگسالان وجود دارد.

یک پرسشنامه تشخیصی می پرسد که چگونه علائم در 2 هفته گذشته بر فرد تأثیر گذاشته است.

ارزیابی افسردگی ممکن است شامل سوالاتی در مورد سایر ویژگی های روانشناختی باشد، از جمله:

• خشم
• شیدایی
• اضطراب
• علائم جسمی
• فکر یا اقدام به خودکشی
• روان پریشی
• مشکلات خواب
• افکار و رفتارهای تکراری
• مصرف مواد

حوزه های روانپزشکی برای کودکان و نوجوانان نیز شامل تحریک پذیری و توجه است. حوزه های بزرگسالی شامل عملکرد شخصیت، حافظه و تفکیک است.

علل اختلال افسردگی اساسی

افسردگی ممکن است با گذشت زمان ایجاد شود یا یک رویداد یا ترکیبی از عوامل ممکن است باعث آن شود. بر اساس مطالعات روانشناسان بالینی موسسه ملی سلامت روان (NIMH)، برخی از علل احتمالی عبارتند از.

1. ژنتیک، زیست شناسی و محیط زیست

• ژنتیک: مانند سایر اختلالات خلقی، ژنتیک می تواند باعث افسردگی بالینی شود. اگر افراد خانواده آن را تجربه کرده باشند، افراد بیشتر مستعد ابتلا به این اختلال هستند.
• زیست شناسی : بر اساس مقاله 2018، تغییرات در ساختار مغز می تواند با افزایش سن رخ دهد. این ممکن است خطر ابتلا به افسردگی را افزایش دهد.
• محیط: عوامل محیطی – مانند ضربه یا فقدان قابل توجه – ممکن است باعث استرس، اضطراب و افسردگی در افرادی شود که دارای ویژگی های ژنتیکی هستند که خطر ابتلا را افزایش می دهد.

2. شیمی مغز

پژوهش نشان می دهد که در برخی افراد، عدم تعادل شیمیایی در مغز باعث افسردگی می شود.

به گفته اتحادیه ملی بیماری های روانی (NAMI)، در طول افسردگی، غده هیپوفیز و هیپوتالاموس مغز به طور متفاوتی به تحریک هورمون پاسخ می دهند و فعالیت در لوب پیشانی مغز نیز ممکن است کاهش یابد.

3. هورمون ها

در دفتر سلامت زنان (OWH) بیان می کند که تغییرات هورمونی خطر افسردگی بالینی را به ویژه در زنان افزایش می دهد.

خطر ممکن است بیشتر باشد:

• در دوران بارداری و بعد از زایمان
• در اطراف چرخه قاعدگی
• حوالی یائسگی

تغییرات در تعادل هورمون های پروژسترون یا استروژن می تواند بر احتمال افسردگی تأثیر بگذارد.

4. بیماری پزشکی

مقاله ای در مجله پزشکی Chonnam نشان می دهد که افسردگی می تواند پس از تجربه یک وضعیت فیزیکی مانند سکته مغزی، حمله قلبی یا سرطان شروع شود.

این مقاله خاطرنشان می کند که اگر این بیماری میزان مرگ و میر بالایی داشته باشد یا تغییرات قابل توجهی در سبک زندگی فرد ایجاد کند، رایج است.

روش های درمان افسردگی اساسی

درمان افسردگی ممکن است شامل تغییر سبک زندگی، درمان، دارو یا ترکیبی از استراتژی ها باشد.

1. دارو درمانی

بسته به علائم فرد، پزشک ممکن است موارد زیر را تجویز کند :

• داروهای ضد افسردگی
• تثبیت کننده های خلق و خو
• داروهای ضد روان پریشی

داروهای مختلفی برای درمان این بیماری وجود دارد. اگر علائم فردی پس از استفاده از حداقل دو نوع داروی ضد افسردگی کاهش نیافته باشد، پزشک ممکن است اسپری بینی اسکتامین را تجویز کند.

در سازمان غذا و دارو (FDA) اخیرا مصرف اسکتامین را برای افراد در کنار داروهای ضد افسردگی تأیید کرده اند.

2. روان درمانی

روان درمانی یکی از راه های اصولی برای درمان افسردگی محسوب می شود. برخی اقدامات روان درمانی عبارت اند از:

• مشاوره برای رسیدگی به یک موضوع خاص، مانند سوگ
• درمان شناختی رفتاری که به فرد کمک می کند تا بفهمد چگونه تفکرش می تواند بر رفتار و خلق و خوی او تأثیر بگذارد

3. درمان تحریک مغز

اگر روشهای دیگر موثر نباشد، تکنیک های درمانی تحریک مغز ممکن است کمک کند. گزینه ها عبارتند از:

• الکتروشوک درمانی
• تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال مکرر (rTMS)

این روش ها می توانند به افرادی که علائم آنها به درمان های دیگر پاسخ نداده اند، کمک کند.

4. تغییر سبک زندگی

یک سبک زندگی سالم و فعال ممکن است به فرد در مدیریت افسردگی عمده کمک کند. با توجه به بررسی 2019، ورزش ممکن است از عود افسردگی جلوگیری کند، اما دانشمندان باید مطالعات بیشتری را برای حمایت از این موضوع انجام دهند.

محققان هنوز مطمئن نیستند که فرد دقیقا چه مقدار ورزش باید انجام دهد تا از علائم افسردگی جلوگیری کند. این به این دلیل است که بیشتر دستورالعمل‌های ورزشی با هدف حفظ تناسب اندام بدن، با تمرکز کمتر بر روی ذهن، انجام می‌شود.

5. چشم انداز

افسردگی MDD بر افراد تأثیر متفاوتی می گذارد. با درمان، برخی از افراد متوجه می شوند که طی هفته ها یا ماه ها برطرف می شود. برخی دیگر ممکن است برای چندین سال نیاز به درمان داشته باشند.

پیدا کردن یک برنامه درمانی موثر ممکن است زمان ببرد، اما بسیاری از افراد متوجه می شوند که علائم آن ها به خوبی به ترکیبی از درمان و دارو پاسخ می دهد.

6. جلوگیری

همیشه نمی‌توان از افسردگی اساسی پیشگیری کرد، اما زمانی که فرد محرک‌های آن را می‌داند و می‌تواند تشخیص دهد که چه زمانی یک دوره شروع می‌شود، ممکن است راحت‌تر عمل کند.

به محض اینکه فرد متوجه علائم و نشانه های افسردگی شد، باید به دنبال کمک پزشکی باشد. شروع زودهنگام درمان می تواند به جلوگیری از شدید شدن افسردگی کمک کند.

سخن آخر

مطابق با NIMH، اختلال افسردگی اساسی یکی از شایع ترین بیماری های روانی است که می تواند تأثیر شدیدی بر زندگی روزمره داشته باشد. برنامه های درمانی ممکن است شامل درمان، دارو و اقدامات سبک زندگی باشد.

یک پزشک می تواند به هر فرد کمک کند تا راهبردی را بیابد که بهترین تاثیر را برای آن ها دارد.