من سربازی نرفتم آخه چطوری بیام خواستگاری تو؟ کارم رو که میدونی قراردادیه! باید کار درست و حسابی پیدا بکنم که درآمدش خوب باشه که بتونم از پس خرج و مخارج زندگی بربیام.
من درسم رو تموم نکردم، آخه چطوری به خانوادم بگم که قرار تو بیای خواستگاری. مخالفن. میگن باید درست رو تموم بکنی. باید یه کاری پیدا کنی که دستت توی جیب خودت باشه و دستت جلوی شوهرت دراز نباشه.
نیاز به خدمات مشاوره روانشناسی دارید؟
دختر و پسرهایی که رابطه هاشون رو بلاتکلیف نگه میدان سال ها.
من مراجعینی داریم که 6 سال، 7 سال، 2 سال، 5 سال رابطه شون رو همینجوری بلاتکلیف نگه داشتن. دلایلش چیه؟ و چه راهکارهایی میتونیم بهشون بدیم؟ توی این ویدیو میخوام راجع به این موضوع باهاتون صحبت کنم. پس تا آخر با من همراه باشید.
یکی از دلایلی وجود داره برای اینکه دخترها و پسرها رابطه شون رو بلاتکلیف میزارن، ترس از مسئولیت و مشکلاتی است که پیش رو دارند. میترسن که ازدواج تعهد هایی رو براشون بوجود بیاره که از پسش برنیان و مشکلاتی براشون بوجود بیاد که نتونن حلش بکنن. اگر یک نفر پخته و بالغ باشه و به بلوغ فکری رسیده باشه خب میکنه تا این موانع رو برطرف بکنه. سعی میکنه تا آموزش ببینه و سعی میکنه که راه حل پیدا بکنه. سعی میکنه به رشد مالیش کمک بکنه که بتونه از پس ازدواجش بر بیاد.
ولی اگر این ترس ها شدید باشه. این ترس ها ریشه ای و عمیق باشه. اون جاست که دیگه نیاز هست تا یک متخصص مشاور روانشناسی به شما کمک بکنه تا این مشکلاتتون رو حل کنید.
یا اینکه اگر من یک ویژگی شخصیتی داشته باشم که همیشه توی تصمیم گیری هام مردد باشم. تردید داشته باشم. مثلا من یک شخصیت وسواسی هستم. اکثر مواقع نمی تونم یک تصمیم درست برای خودم و برای زندگی ام بگیرم. اینجا توی رابطه های بلاتکلیف موندم.
یک معیارهای سخت گیرانه ای برای خودم گذاشتم. یک باید و نبایدهایی گذاشتم که نمیدونم بالا این شخصی که الان باهاش توی رابطه ام بدردم میخوره یا نه؟
هی توی ذهن خودم تحلیل میکنم، تفسیر میکنم، بررسی میکنم. بارها و بارها به جزئیات اون قدر توجه میکنم که بالاخره یک دلیل پیدا میکنم که این رابطه رو نباید ادامه بدم ولی باز چون وابسته ام. باز چون دلایل دیگه ای برای موندن توی این رابطه وجود داره میمونم.
یا اینکه من یکسری مشکلاتی دارم. یکسری ترس هایی دارم. که این ترس ها ریشه ای است. مثل ترس از از دست دادن. یا ترس از تنها موندن.
وقتی من توی یک تله هایی گرفتار شده باشم از همون دوران کودکی و این ترس ها رو داشته باشم، توی رابطه عاطفی میدونم طرف مقابل به درد من نمیخوره و به این نتیجه هم رسیدم . میدونم بابا این ویژگی های شخصیتی اش. سنخیت اعتقادی اش و اخلاقی اش هیچ کدوم به من نمیخوره ولی چون بهش وابسته شدم میترسم از دستش بدم. چون این باورهای عمیق رو از دوران کودکی ام آوردم تا به الان میترسم تنها بمونم. پس توی یک رابطه ای میمونم که میدونم این رابطه سرانجامی نداره و ممکنه سال ها و سال ها توی این رابطه بمونم و نتونم این ترس هام رو حل بکنم. اینجاست که شما نیاز به کمک متخصص دارید. نیاز به کمک روانشناس دارید و باید حتما با روانشناس صحبت بکنید.
در نهایت سعی کنید تلاش کنید تا با آموزش دیدن و مشورت کردن یک تصمیم قاطعانه بگیرید که سال های عمرتون رو توی یک رابطه ای که ممکنه به ضررتون باشه و ادامه دادنش بی فایده باشه، عمرتون رو هدر ندید.