شایع ترین شکایتی که از والدین شنیده می شود این است که فرزندشان نمی خواهد با آنها ارتباط برقرار کند. احساس بیگانگی از فرزندتان می تواند برای والدین بسیار دردناک باشد و عواقبی برای کودک داشته باشد.
ساده ترین راه برای پیش بینی ثبات روانی و عاطفی فرزندتان از طریق پیوند بین والدین و کودک است. اگر کودک هنگام ناراحتی از باز کردن صحبت خودداری کند، رابطه آنطور که باید نزدیک و صمیمی نیست.
دو عادت در والدین وجود دارد که باعث می شود کودک ارتباط خود را قطع کند و دور شود. احساسات مخرب و همدردی اشتباه با همدلی.
نیاز به خدمات مشاوره روانشناسی دارید؟
در این مقاله به بررسی «همدردی در مقابل همدلی در رابطه والدین و کودک» می پردازیم. با نیک داد همراه باشید.
همدردی در مقابل همدلی
هنگامی که کودک به دلیل احساس ناامیدی، عصبانیت، نگرانی یا آسیب دیدگی دچار ناراحتی می شود، به شدت نیاز دارد تا در کنار والدین خود آرامش پیدا کند. با این حال، والدین دوست ندارند فرزندشان را تا این حد منفی نگر ببینند، بنابراین اولین کاری که انجام می دهند این است که به فرزندشان می گویند که چنین احساسی نداشته باشد.
بنابراین والدین عزیز باید مراقب کلماتی که در برخورد با فرزند و کودک خود بکار میبرند بسیار مراقب باشند. برخی از عباراتی که باید از آنها اجتناب کنید عبارتند از:
- عصباني نشو
- اینطور فکر نکن
- استرس نداشته باش
- زیاد حساس نشو
شما باید با فرزندتان همدردی کنید. به جای اینکه به آنها بگویید احساس خاصی نداشته باشند، باید احساسات آنها را تأیید کنید.
برخی از نمونه های همدلی عبارتند از:
- اگر من هم جات بودم، ناراحت می شدم
- من درک می کنم که چه احساسی داری عزیزم
- تو حق داری که ناراحت شده باشی، ولی من کنارتم
هنگامی که به کودک خود مقدار قابل توجهی احساس همدلی بدهید، کودک شما احساس می کند که با شما ارتباط دارد و درک بیشتری خواهد داشت.
این بدان معناست که کودکان بلافاصله احساس بهتری خواهند داشت و برای حل مشکل به کمک شما نیاز خواهند داشت. در بیشتر موارد، همدلی چیزی است که آنها برای احساس بهتر نیاز دارند. این واقعیت ساده که والدین آنها احساس آنها را درک می کنند برای ایجاد احساس اطمینان آنها کافی است.
به خاطر داشته باشید که فقط به این دلیل که با فرزندتان همدلی می کنید، به این معنی نیست که اجازه هر رفتار بد را به آن ها می دهید.
همدلی برنده است
در اینجا چگونه همدلی پیروز می شود. این به ایجاد یک لحن واگ خوب در مغز کودک شما کمک می کند و به آنها در آرامش کمک می کند.
بعد از دریافت همدلی، آرام می گیرند و منطقی و بالغ تر فکر می کنند. به آنها اجازه می دهد کاملا فکر کنند.
همدلی همچنین باعث می شود آنها احساس درک و نزدیکی به شما کنند و به آنها اجازه می دهد احساس امنیت در ذهن خود داشته باشند. همچنین از بازی کردن قربانی یا نمایش بیش از حد دراماتیک کودک شما جلوگیری می کند. با این حال، برای اکثر والدین، پاسخ همدلانه ممکن است سخت باشد.
به عنوان مثال؛ اگر فرزند شما از تمرین فوتبال به خانه می آید و ادعا می کند که او بدترین بازیکن تیم است، شما دو پاسخ میتوانید بدهید:
پاسخ دلسوزانه باعث می شود به بچه بیچاره خود قول بدهید که با مربی تماس بگیرید و با او صحبت کنید.
همدردی نه تنها احساس بهتری در فرزند شما ایجاد می کند، بلکه باعث می شود که نقش قربانی را بازی کند.
همچنین از آنجایی که هیچ سرمایه گذاری احساسی توسط والدین انجام نمی شود، والدین پس انداز می شوند. این به نوازش روحیه والدین کمک می کند و یک راه آسان برای خروج است.
با این حال، پاسخ همدلانه از فرزند شما می‌خواهد که به سختی روی آن کار کند و در این کار بهتر خواهد شد.
پاسخ همدلی باعث می شود والدین از احساس خود به احساس کودک تغییر جهت دهند.
والدین باید احساس بد بودن در کاری را به خاطر بسپارند تا بتوانند با احساس فرزندشان ارتباط برقرار کنند.
همدلی به ایجاد انسان های قوی و شجاع کمک می کند.
درگیر همدلی باشید و از همدردی بپرهیزید
مطمئن شوید که به فرزندتان نزدیک می شوید. سعی کنید با فرزندتان همدلی کنید و به او قدرت دهید تا بتواند در برابر مشکلاتی که زندگی برایش ایجاد می کند، مقاومت کند. سعی کنید با فرزندتان همدردی نکنید زیرا این رفتار باعث می شود که او قربانی شود و در آینده نتواند با موقعیت هایی روبرو شود.
به فرزندتان قوی بودن را بیاموزید و پاداش آن در آینده بسیار زیاد خواهد بود.