درمان افسردگی: بررسی سریع ترین راه های درمان

افسردگی یک وضعیت سلامت روان است که باعث احساس غم و اندوه، ناامیدی و پوچی می شود. در واقع، بیش از 15 میلیون بزرگسال در سال 2014 افسردگی را تجربه کردند. همچنین تخمین زده می شود که از هر 100 کودک، 2 نفر و از هر 100 نوجوان، 8 نفر افسردگی دارند!

افسردگی می تواند تا حد زیادی در زندگی روزمره اختلال ایجاد کند. اما درمان‌های مؤثر زیادی وجود دارد که می‌تواند به شما در مدیریت علائم افسردگی کمک کند.

در این مطلب از مجله روانشناسی نیک داد به بررسی انواع روش های درمان افسردگی، از دارو درمانی گرفته تا روان درمانی می پردازیم. با ما همراه باشید.

انواع اختلال افسردگی

قبلا در مطلب «افسردگی چیست» به صورت جامع موضوع افسردگی را شرح دادیم و انواع افسردگی را توضیح دادیم. اما در این جا به طور مختصر برخی از موارد را مجددا توضیح میدهیم:

به طور کلی می توان اختلال افسردگی را به انواع زیر دست بندی نمود:

• اختلال افسردگی اساسی
• اختلال افسرده خویی
• افسردگی پس از زایمان
• افسردگی فصلی
• افسردگی ادواری
• افسردگی فراگیر
• افسردگی دو قطبی

اختلال افسردگی مداوم (PDD)

که قبلا به عنوان دیس تایمیا شناخته می شد، PDD در افرادی که حداقل دو مورد از علائم افسردگی اساسی را برای حداقل دو سال در یک زمان دارند تشخیص داده می شود. این امکان وجود دارد که بین علائم شدید و کمتر شدید نوسان داشته باشد، و همزمان PDD و MDD را داشته باشید، وضعیتی به نام افسردگی مضاعف. افراد مبتلا به PDD اغلب به عنوان افرادی بدخلق، عبوس، قابل تغییر یا بدبین تلقی می شوند تا اینکه به عنوان یک اختلال قابل درمان شناخته شوند.

اختلال دوقطبی

که قبلاً بیماری افسردگی شیدایی نامیده می‌شد، با حالت‌هایی مشخص می‌شود که در چرخه بین اوج شدید (شیدایی) و پایین‌تر (افسردگی)، اغلب با دوره‌هایی از خلق و خوی طبیعی در بین آن‌ها قرار می‌گیرد. اختلال دوقطبی 2.8 درصد از بزرگسالان ایالات متحده، یا بیش از 6 میلیون نفر را تحت تاثیر قرار می دهد.

اختلال عاطفی فصلی (SAD)

افسردگی است که هر سال در همان زمان رخ می دهد، معمولاً از پاییز شروع می شود و تا زمستان ادامه می یابد. SAD با تغییرات نور خورشید همراه است و اغلب با افزایش خواب، افزایش وزن و میل به غذاهای پر کربوهیدرات همراه است.

اختلال نارسایی پیش از قاعدگی (PMDD)

شکل جدی تری از سندرم پیش از قاعدگی (PMS) است. PMDD معمولا یک یا دو هفته قبل از قاعدگی در زنان ایجاد می شود و دو یا سه روز پس از شروع قاعدگی از بین می رود.

افسردگی پس از زایمان (یا پری ناتال) (PPD)

در مادرانی که علائم افسردگی اساسی را در مدت کوتاهی پس از زایمان تجربه می کنند، تشخیص داده می شود. PPD معمولاً به ترکیبی از عوامل، از جمله تغییرات شدید در سطوح هورمونی پس از زایمان مرتبط است. احساس غم و اندوه شدید، اضطراب یا خستگی بسیار قوی تر و طولانی تر از “بچه بلوز” است – علائم نسبتاً خفیف افسردگی و اضطراب که بسیاری از تازه مادران تجربه می کنند.

درمان افسردگی

اگر علائم مربوط به افسردگی خفیف تا متوسط ​​را تجربه می کنید، ممکن است از نیاز باشد تا پروسه درمان را با یک درمانگر قابل اعتماد آغاز کنید. بسیاری از متخصصان قبل از تجویز دارو، روش های روان درمانی را پیشنهاد میکنند. با این حال، اگر افسردگی شدید باشد، احتمال اینکه ترکیبی از روان درمانی و دارو درمانی پیشنهاد شود، بسیار بالاست. در ادامه به انواع روش های روان درمانی جهت درمان افسردگی میپردازیم.

1. گفتار درمانی

گفتار درمانی شامل بحث در مورد مشکلات و احساس خود با یک درمانگر آموزش دیده است. درمانگر می تواند به شما کمک کند تا الگوهای فکری یا رفتاری را که به افسردگی شما کمک می کند، شناسایی کنید.

ممکن است به شما تکالیفی داده شود، مانند ردیابی حالات خود یا نوشتن در دفترچه یادداشت. این کار به شما کمک می کند تا درمان خود را خارج از جلسات مشاوره افسردگی نیز ادامه دهید. درمانگر شما همچنین می تواند تمریناتی را برای کاهش استرس و اضطراب به شما آموزش دهد و به شما در درک بیماری کمک کند.

گفتار درمانی ممکن است افسردگی موقت یا خفیف را به راحتی درمان کند. حتی میتواند در کنار دارو درمانی، علائم افسردگی شدید را نیز از بین ببرد.

2. درمان شناختی

هدف شناخت درمانی تعیین افکار و احساسات منفی است که افسردگی را تشدید می کند. این نوع درمان به افراد کمک می کند تا این الگوهای غیر مفید را شناسایی کرده و آنها را به الگوهای مولدتری تبدیل کنند.

معمولاً شناخت درمانی کوتاه مدت است و بین 6 هفته تا 4 ماه طول می کشد.

3. رفتار درمانی

رفتار درمانی به دنبال شناسایی و کمک به تغییر رفتارهای بالقوه خود ویرانگر یا ناسالم است. بر اساس این ایده عمل می کند که همه رفتارها آموخته می شوند و رفتارهای ناسالم را می توان تغییر داد. تمرکز درمان اغلب بر مشکلات فعلی و نحوه تغییر آنها است.

این نوع درمان معمولاً بر کمک به بیماران برای شرکت در فعالیت‌هایی تمرکز می‌کند که احساس خوب بودن آنها را افزایش می‌دهد.

4. درمان شناختی رفتاری

درمان شناختی رفتاری (CBT) نوعی روان درمانی است. این شکل از درمان، الگوهای فکری را به منظور تغییر خلق و خو و رفتارها اصلاح می کند. که بر اساس این ایده است که اعمال یا احساسات منفی نتیجه باورها یا افکار تحریف شده فعلی هستند، نه نیروهای ناخودآگاه گذشته.

CBT ترکیبی از درمان شناختی و رفتار درمانی است. بر روی پرداختن به الگوهای افکار منفی و رفتارهایی که به افسردگی کمک می کنند تمرکز دارد.

حال که روش های روان درمانی جهت درمان افسردگی را بررسی کردیم، به بررسی روش های دارو درمانی که پزشک متخصص تجویز میکند می پردازیم:

داروهای افسردگی

دارو درمانی یکی از روش های رایج درمان افسردگی است. برخی از افراد برای مدت کوتاهی از این داروها استفاده می کنند، در حالی که برخی دیگر آنها را طولانی مدت استفاده می کنند. پزشک عوامل متعددی را قبل از تجویز هر دارویی در نظر می گیرد، از جمله:

• عوارض جانبی احتمالی آن
• نگرانی های سلامت فعلی شما
• تداخلات دارویی احتمالی
• هزینه
• علائم خاص شما

داروهایی که معمولاً برای درمان افسردگی استفاده می شوند عبارتند از:

1. مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین

این داروها همچنین به عنوان SSRI شناخته می شوند، معمولاً عوارض جانبی کمتری نسبت به انواع دیگر داروهای ضد افسردگی دارند. فلوکستین (پروزاک)، سرترالین (زولوفت) و اسیتالوپرام (لکساپرو) همگی در این دسته قرار می گیرند.

افسردگی با سطوح پایین سروتونین (و همچنین سطوح پایین دوپامین، نوراپی نفرین و سایر مواد شیمیایی مغز) مرتبط است. SSRI ها با جلوگیری از جذب سروتونین از مغز توسط خون شما کار می کنند. این باعث افزایش سطح سروتونین در مغز می شود و افزایش سروتونین می تواند به کاهش افسردگی کمک کند.

2. مهارکننده های بازجذب سروتونین- نوراپی نفرین

همچنین به عنوان SNRI شناخته می شود، اینها شامل دولوکستین (Cymbalta) و دسوونلافاکسین (Pristiq) هستند.

اعتقاد بر این است که SNRI ها با حفظ سطح سروتونین و نوراپی نفرین – پیام رسان های شیمیایی که بر خلق و خوی تأثیر می گذارند – در مغز شما به درمان افسردگی کمک می کنند. آنها این کار را با جلوگیری از بازگشت سروتونین و نوراپی نفرین به سلول هایی که آنها را آزاد می کنند انجام می دهند.

3. داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای

داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای اجازه می دهند سروتونین و نوراپی نفرین بیشتری در مغز شما باقی بماند و به بهبود خلق و خوی شما کمک می کند. آنها می توانند بسیار مؤثر باشند، اما عوارض جانبی شدیدتری ایجاد می کنند. آنها اغلب در صورتی استفاده می شوند که به سایر داروها پاسخ نداده باشید. اینها عبارتند از ایمی پرامین (توفرانیل) و نورتریپتیلین (پاملور).

سایر روش های درمان افسردگی

انواع مختلفی از درمان های جایگزین و طبیعی وجود دارد که اغلب برای درمان افسردگی استفاده می شود. این درمان‌ها را نباید بدون مشورت با پزشک استفاده کرد، به‌ویژه اگر داروهای ضدافسردگی یا سایر دارو ها را برای درمان استفاده میکنید:

درمان های طبیعی

گاهی اوقات استفاده از درمان های مکمل یا طبیعی برای افسردگی در کنار درمان های سنتی می تواند مفید باشد. قبل از افزودن مکمل ها یا سایر درمان های مکمل به روال خود، حتماً با پزشک خود مشورت کنید.

درمان های طبیعی عبارتند از:

• مخمر سنت جان
• اسیدهای چرب امگا 3
• طب سوزنی
• ماساژ درمانی
• تکنیک های آرام سازی
• مراقبه

تغییر سبک زندگی

برخی تغییرات سبک زندگی می تواند به شما در مدیریت افسردگی کمک کند. اینها را می توان همراه با درمان توسط درمانگر استفاده کرد تا بهترین نتایج را به دست آورد.

اجتناب از مصرف الکل و مواد می تواند تاثیر زیادی بر افسردگی شما داشته باشد. برخی از افراد ممکن است هنگام مصرف الکل یا مواد مخدر از افسردگی خود خلاص شوند، اما زمانی که این مواد از بین بروند، علائم شما می تواند شدیدتر شود. آنها حتی می توانند درمان افسردگی شما را دشوارتر کنند.

خوردن وعده های غذایی مغذی و فعال ماندن از نظر بدنی می تواند به شما کمک کند تا در اطراف احساس بهتری داشته باشید. ورزش منظم می تواند اندورفین شما را افزایش دهد و افسردگی را از بین ببرد. خواب کافی برای سلامت جسمی و روانی شما نیز ضروری است.

درمان فردی یا گروهی؟

وقتی کلمه “درمان” را می شنوید ممکن است به طور خودکار به جلسات انفرادی با یک درمانگر فکر کنید. با این حال، گروه درمانی می تواند در درمان افسردگی نیز بسیار مفید باشد. جلسات درمانی گروهی و فردی معمولاً حدود یک ساعت طول می کشد.

مزایای هر کدام چیست؟

در درمان فردی، شما در حال ایجاد یک رابطه قوی با یک نفر هستید و ممکن است در به اشتراک گذاشتن برخی اطلاعات حساس با یک فرد احساس راحتی بیشتری داشته باشید تا با یک گروه. شما همچنین توجه فردی را به خود جلب می کنید.

اولین قدم برای درمان افسردگی

اگر از علائم افسردگی اطمینان ندارید، اولین گام برای درمان افسردگی، مراجعه به پزشک عمومی است. پزشک ابتدا یکسری آزمایشات برای شما تجویز میکند که خیال شما را از سایر بیماری ها راحت میکند. در صورتیکه نتیجه آزمایشات نرمال بود، مرحله بعد مراجعه به یک مشاور روانشناسی بالینی است. درمانگر بالینی از شما سوالاتی پیرامون حالات، احساسات و افکار شما میپرسید که میتواند با گرفتن این پاسخ ها، تشخیص افسردگی را کسب کند.

در صورتیکه افسردگی شما شدید باشد و نیاز به روش های دارویی داشته باشد، هم خود درمانگر میتواند دارو تجویز کند و هم میتواند شما را به پزشک جهت تجویز دارو معرفی کند.

اگر افسردگی شما شدید نباشد، عموما با روش های روان درمانی توسط مشاور متخصص بعد از چند جلسه، افسردگی شما درمان می شود.

نکات مهم در جلسات درمان

پایبندی به برنامه درمانی خود یکی از مهم ترین کارهایی است که می توانید انجام دهید. دلسرد شدن در چند هفته اول درمان آسان است و ممکن است احساس کنید نمی خواهید ادامه دهید. همه انواع درمان ممکن است چند ماه طول بکشد تا اینکه متوجه تفاوت شوید.

همچنین ممکن است احساس کنید که خیلی بهتر عمل می کنید و باعث می شود که درمان را به طور کامل متوقف کنید. هرگز بدون مشورت با پزشک خود، درمان را قطع نکنید.

شما باید در صحبت با درمانگر خود احساس راحتی کنید. اگر این احساس را ندارید، سعی کنید درمانگر خود را تغییر دهید. ممکن است لازم باشد قبل از اینکه درمانگر مناسب خود را پیدا کنید، با چندین درمانگر ملاقات کنید.

همچنین باید در مورد احساسات خود نسبت به جلسات درمانی و برنامه کلی درمان خود با درمانگر خود صحبت کنید. این به آن‌ها اجازه می‌دهد تا با شما کار کنند و اگر برنامه درمانی شما کارساز نبود، تغییراتی ایجاد کنند.

یافتن درمان مناسب اغلب یک فرآیند آزمون و خطا است. اگر 2 ماه یا بیشتر گذشته است و شما به یک درمان پایبند بوده اید، اما هیچ رهایی از افسردگی احساس نمی کنید، احتمالاً برای شما مفید نیست. شما باید ظرف 3 ماه پس از شروع دارو، از افسردگی خلاص شوید.

در موارد زیر فوراً با پزشک خود صحبت کنید:

• افسردگی پس از چند ماه درمان بهبود نمی یابد
• علائم بهبود یافته است، اما شما هنوز احساس نمی کنید که خودتان هستید
• علائم بدتر می شود

اینها نشانه هایی هستند که نشان می دهد برنامه درمانی شما برای شما کارساز نیست.

بهترین روش درمان

وقتی افسرده هستید، ممکن است احساس کنید که هرگز از زیر سایه تاریک بیرون نخواهید آمد. با این حال، حتی شدیدترین افسردگی نیز قابل درمان است. بنابراین، اگر افسردگی شما را از زندگی کردن به آنچه می خواهید باز می دارد، در جستجوی کمک دریغ نکنید. از درمان گرفته تا دارو و تغییرات سبک زندگی سالم، گزینه‌های درمانی متفاوتی وجود دارد.

البته، همانطور که هیچ دو نفر دقیقاً به یک شکل تحت تأثیر افسردگی قرار نمی‌گیرند، درمان «یک اندازه متناسب با همه» نیز برای درمان افسردگی وجود ندارد. چیزی که برای یک نفر جواب می دهد ممکن است برای دیگری جواب ندهد. با این حال، با آگاه شدن تا حد امکان، می‌توانید درمان‌هایی را بیابید که می‌توانند به شما در غلبه بر افسردگی، احساس شادی و امید دوباره و بازیابی زندگی‌تان کمک کنند.

نکاتی تکمیلی برای درمان افسردگی

تا جایی که می توانید درباره افسردگی خود بیاموزید

تعیین اینکه آیا علائم افسردگی شما به دلیل یک بیماری زمینه ای است یا خیر، مهم است. در این صورت، ابتدا باید آن وضعیت درمان شود. شدت افسردگی شما نیز یک عامل است. هر چه افسردگی شدیدتر باشد، احتمالاً به درمان شدیدتری نیاز خواهید داشت.

یافتن درمان مناسب زمان می برد. ممکن است برای یافتن درمان و حمایتی که برای شما بهترین کار را انجام می دهد، به آزمون و خطا نیاز داشته باشید. به عنوان مثال، اگر تصمیم به دنبال کردن روش روان درمان دارید، ممکن است لازم باشد تا با چند روان درمانگر صحبت کنید و مشاوره ببینید. یا ممکن است یک داروی ضد افسردگی را امتحان کنید، اما اگر روزانه نیم ساعت پیاده روی داشته باشید، متوجه شوید که به آن نیاز ندارید. پذیرای تغییر و کمی آزمایش باشید.

تنها به داروها تکیه نکنید

اگرچه دارو می تواند علائم افسردگی را تسکین دهد، اما معمولاً برای استفاده طولانی مدت مناسب نیست. درمان‌های دیگر، از جمله ورزش، می‌توانند به همان اندازه دارو مؤثر باشند، اغلب حتی بیشتر، اما عوارض جانبی ناخواسته‌ای ندارند. اگر تصمیم دارید دارو را امتحان کنید، به یاد داشته باشید که دارو زمانی بهترین اثر را دارد که شیوه زندگی سالم را نیز تغییر دهید.

حمایت اجتماعی دریافت کنید

هر چه بیشتر روابط اجتماعی خود را تقویت کنید، بیشتر از افسردگی محافظت می شوید. اگر احساس گرفتگی می کنید، از صحبت کردن با اعضای خانواده یا دوستان مورد اعتماد خود دریغ نکنید، یا مثلاً در یک گروه حمایت از افسردگی به دنبال ارتباطات جدید باشید. کمک خواستن نشانه ضعف نیست و به این معنی نیست که سربار دیگران هستید. اغلب، عمل ساده صحبت کردن با یک نفر می تواند کمک بزرگی باشد.

درمان نیاز به زمان و تعهد دارد

همه این درمان‌های افسردگی زمان می‌برند، و گاهی اوقات ممکن است بسیار کند یا خسته کننده به نظر برسد. این طبیعی است. بهبودی معمولاً فراز و نشیب های خود را دارد.

خصوصیات یک فرد افسرده

فرد افسرده در بیشتر مواقع دارای حس ناراحتی و غمگینی است، حس پوچی مدام با او همراه می باشد، خود را در هر کاری ناکارآمد می داند و این ذهنیت بسیار او را آسیب پذیرتر می سازد. از دیگر ویژگی های یک فرد افسرده می توان به گریه های مداوم، زودرنجی و واکنش های نامعقول اشاره نمود.

فرد افسرده همچنین از نظر وزنی نیز دچار تغییر نسبتاً فاحشی می شود و بسته به روحیه ای که داشته ممکن است خیلی چاق و یا لاغرتر شود. لازم به ذکر است که فردی که بر اثر افسردگی به کم خوری و یا پرخوری روی آورده است با نصیحت های شما تغییری نکرده و حتی ممکن است اوضاع او بدتر شود. در صورتی که در اطرافیان شما فردی دارای نشانه های ذکر شده است و به نوعی می توان او را افسرده دانست بایستی خیلی زود او را راضی به درمان نموده و در این راه نیز صبوری بسیاری به خرج دهید. در این شرایط حتما با یک مشاور درمان افسردگی در تماس باشید.

از دیگر نشانه های افسردگی احساس خستگی مضاعف، ضعف، کم خوابی یا پرخوابی و از دست دادن انرژی می باشد که گاهی به همراه کندی روانی حرکتی خود را بروز می دهند.

زندگی افراد افسرده با توجه به احساسات گناه و ناکارآمدی، احساس بی ارزشی و پوچی که داشته به طور کلی دچار اختلال می شود و از این رو اعتماد به نفس او بسیار افت کرده و این موضوع باعث می شود که روابط کاری، تحصیلی، عاطفی و دوستانه او روز به روز ضعیف تر به نظر آید. غالباً این افراد مدام توانایی خود را دست کم گرفته و بهترین موقعیت ها را با فکر این که من نمی توانم از دست می دهند.

طبق گفته مشاور افسردگی؛ تنهایی با افسردگی و افسردگی با خودکشی رابطه مستقیمی دارد. به طور معمول فکر خودکشی در ذهن افراد افسرده به دفعات و بسته به میزان افسردگی آن ها تداعی می گردد.

برای نمونه فرد افسرده طی حرکتی ناگهانی وسایل شخصی و ارزشمند خود را به دیگران اهدا خواهد نمود و یا این که به نوشتن نامه روی می آورد، از این رو به هیچ عنوان نباید جملاتی با مضمون عدم تمایل به ادامه زندگی، اظهار نارضایتی از متولد شدن، تمایل به خودکشی را از سوی این دسته از افراد دست کم گرفت.

به طور معمول افرادی که دارای افسردگی هستند در زمان صحبت مکث هایی طولانی دارند و یا این که بسیار آرام، بدون اعتماد به نفس و شل صحبت می کنند.

کلام آخر

افسردگی می تواند یکی از بزرگترین چالش های زندگی باشد. اما درمان‌های مؤثر زیادی وجود دارد که می‌تواند به شما در مدیریت علائم افسردگی کمک کند.

بسته به شدت علائم، برنامه درمانی شما ممکن است شامل ترکیبی از دارو، درمان و درمان های مکمل باشد. حتماً با درمانگر خود صحبت کنید تا بهترین برنامه را برای شما تعیین کند.