آیا اضطراب باعث سرگیجه میشود؟ ارتباط اضطراب و استرس با سرگیجه

اضطراب مزمن می تواند طیف وسیعی از علائم از جمله سردرد و سرگیجه را ایجاد کند. در واقع، سرگیجه معمولاً با اضطراب حاد و مزمن همراه است. علاوه بر این، افراد مبتلا به اختلالات گوش داخلی، که می تواند باعث سرگیجه شود، ممکن است در معرض افزایش خطر ابتلا به اختلال اضطراب باشند.

اختلالات اضطرابی بیش از 18 درصد از جمعیت یا بیش از 40 میلیون بزرگسال در ایالات متحده را هر ساله تحت تأثیر قرار می دهد.

در این مقاله، ما در مورد ارتباط بین اضطراب و سرگیجه، علائم احتمالی، روش های درمان و زمان مراجعه به پزشک صحبت میکنیم. با نیک داد همراه باشید.

ارتباط بین اضطراب و سرگیجه

سرگیجه یک اصطلاح کلی برای احساسات متعدد مانند سبکی سر یا سرگیجه است که به دلیل توهم حرکت باعث بی ثباتی می شود. سرگیجه می تواند توسط چندین مشکل زمینه ای مانند مشکلات دهلیزی، عصبی یا روانپزشکی ایجاد شود.

در تعریف اینکه اضطراب چیست می توان گفت که اضطراب پاسخ طبیعی به استرس است که سیستم عصبی سمپاتیک را تحریک می کند و به بدن اجازه می دهد برای مبارزه یا فرار آماده شود. اضطراب می تواند حاد باشد، مانند عصبی بودن شما قبل از قرار ملاقات، یا مزمن، مانند زمانی که یک اختلال اضطرابی دارید.

پاسخ مبارزه یا فرار

اضطراب و اختلالات اضطرابی اغلب باعث احساس سرگیجه در کنار سایر علائم مشابه می شوند. که گاهی اوقات به دلیل تغییرات ناگهانی در فشار خون است و می تواند منجر به احساس سبکی سر شود.

همچنین بیشتر اوقات، به دلیل تأثیری است که هورمون های استرس مانند آدرنالین و کورتیزول می توانند بر روی سیستم دهلیزی گوش داخلی داشته باشند.

اختلالات گوش داخلی

اختلالات دهلیزی، که به عنوان اختلالات گوش داخلی نیز شناخته می شود، با افزایش اضطراب، به ویژه در شرایطی که باعث ناتوانی شدید می شود، مرتبط است.

در برخی موارد، داشتن یک اختلال دهلیزی که باعث اپیزودهای مزمن سرگیجه می شود، حتی ممکن است خطر ابتلا به اختلال اضطراب را افزایش دهد.

سرگیجه وضعیتی حمله‌ای خوش‌خیم  یا BPPV

به عنوان مثال، در یک مطالعه کوهورت منبع معتبر در سال 2016، محققان بیش از 15000 شرکت کننده را به مدت 9 سال برای تعیین خطر ابتلا به سرگیجه موضعی حمله ای خوش خیم (BPPV) دنبال کردند.

بین شرکت‌کنندگانی که اختلالات اضطرابی داشتند و شرکت‌کنندگانی که نداشتند، محققان دریافتند افرادی که دارای اختلالات اضطرابی بودند بیش از دو برابر بیشتر در معرض خطر ابتلا به BPPV بودند.

محققان همچنین افزایش خطر ابتلا به BPPV را در صورتی که فرد زن بود یا بیماری عروق مغزی داشت، مشاهده کردند.

سرگیجه

در مطالعه‌ای جدیدتر، محققان ارتباط بین اضطراب، ناتوانی و کیفیت زندگی را در شرکت‌کنندگان مبتلا به سرگیجه بررسی کردند. نتایج مطالعه نشان داد که تقریباً همه شرکت‌کنندگان سطحی از اضطراب را از خفیف تا شدید تجربه کردند.

با این حال، مشخص شد افرادی که سرگیجه‌شان شدیدتر بود، اضطراب و ناتوانی بیشتری داشتند و کیفیت زندگی پایین‌تری داشتند.

سرگیجه می تواند باعث تحریک، ایجاد یا تشدید اختلالات اضطرابی شود

اگر به طور مرتب سرگیجه را تجربه می کنید یا به دلیل شرایط سلامتی مانند فشار خون پایین، کم خونی یا اختلال دهلیزی مانند سرگیجه موضعی حمله ای (BPPV)، لابیرنتیت یا نوریت دهلیزی این شرایط را تجربه میکنید، ممکن است نیاز باشد تا به پزشک مراجعه کنید. احساس اضطراب به یکی از دلایل زیر:

• شما نگران زمین خوردن یا صدمه زدن به خود به دلیل وضعیت سلامتی خود هستید
• شما نگران این هستید که با افتادن یا غش کردن توجه خود را به خود جلب کنید
• شما نگران سلامتی خود و اتفاقاتی که برای بدنتان می افتد هستید

اگر برای سرگیجه خودتان به پزشک مراجعه نکرده اید،توصیه می شود که حتما به پزشک مراجعه کنید. با درمان مناسب از سوی پزشک، می توانید شروع به مدیریت بهتر سرگیجه کنید، علائم خود را کاهش دهید و از تأثیرگذاری آن بر زندگی خود جلوگیری کنید.

وقتی صحبت از اضطراب شما می شود، به یاد داشته باشید که می توانید برای سلامت روانی و همچنین سلامت جسمانی خود به دنبال پزشک متخصص باشید. برای این کار میتوانید ابتدا از یک مشاور روانشناسی جهت درمان اضطراب کمک بگیرید. مشاور متخصص بالینی با بررسی وضعیت شما، میتوانید راهکارهای خوبی جهت کنترل و درمان اضطراب در اختیار شما قرار دهد. همچنین در صورتیکه نیاز باشد، مشاور شما را به پزشک متخصص جهت دارو درمانی معرفی میکنید.

اضطراب و سرگیجه را می توان به دلایل کاملاً متفاوت همزمان تجربه کرد

یک فرد می تواند اضطراب و سرگیجه را همزمان تجربه کند، بدون اینکه به هیچ وجه به هم مرتبط باشند.

اگر هر دو را تجربه می کنید و از دلایل آنها مطمئن نیستید، احتمالا نیاز است تا با یک مشاور بالینی صحبت کنید. مشاور روانشناسی بالینی وضعیت شما را چک میکند و در صورتی که با روش های درمانی قابل حل نبود، جهت مراجعه به پزشک و دارو درمانی شما را معرفی میکند.

دلایل ایجاد سرگیجه

طبق تحقیقات منبع معتبر، هورمون‌های استرس، که شامل کورتیزول، هیستامین‌ها و سایر ترکیباتی هستند که در طی پاسخ استرس آزاد می‌شوند، بر عملکرد دهلیزی تأثیر می‌گذارند.

بسیاری از این هورمون ها می توانند بر تعادل هموستاتیک گوش داخلی در سطح سلولی تأثیر بگذارند که می تواند منجر به تغییر در کل سیستم شود.

در مورد ارتباط بین اختلالات تعادل و اضطراب، منبع مورد اعتماد موسسه ملی سلامت روان (NIMH) توضیح می دهد که داشتن یک بیماری مزمن با افزایش خطر ابتلا به یک اختلال سلامت روان مرتبط است.

هنگامی که شرایطی مانند BPPV و میگرن دهلیزی عملکرد را در زندگی روزمره دشوار می کند، می تواند باعث افزایش علائم اضطراب و افسردگی شود.

علائم دیگر اضطراب

سرگیجه تنها علامتی نیست که می تواند ناشی از اضطراب باشد. در واقع، اضطراب باعث ایجاد طیف وسیعی از علائم می شود که شدت آنها بسته به فرد متفاوت است. سایر علائم اضطراب ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• عصبی بودن، هراس یا ترس
• ضربان قلب سریع یا درد قفسه سینه
• مشکل در تنفس یا هیپرونتیلاسیون
• درد یا فشار قفسه سینه
• لرزش، لرزش یا تکان دادن
• لرز سرد یا گرگرفتگی
• بی حسی یا گزگز در اندام ها
• ضعف یا خستگی
• حالت تهوع، استفراغ یا اسهال
• تمرکز یا تمرکز ضعیف
• دید تیز یا تاری
• حس جدا شدن

درمان ها

سرگیجه مزمن که ناشی از یک بیماری زمینه ای، مانند اختلال گوش داخلی است، ممکن است از گزینه های درمانی زیر بهره مند شود:

فیزیوتراپی :  گزینه درمانی استاندارد برای اختلالات دهلیزی مانند BPPV، میگرن دهلیزی و بیماری منیر است. ورزش هایی که روی سر و چشم ها، راه رفتن و تعادل تمرکز دارند، همگی می توانند برای کاهش شدت سرگیجه استفاده شوند.

دارو درمانی:  هنگامی که فیزیوتراپی برای کاهش سرگیجه کافی نیست، ممکن است از دارو برای کمک به تسکین علائم استفاده شود. داروهایی که معمولاً برای اختلالات دهلیزی تجویز می شوند عبارتند از:

• دیورتیک ها
• داروهای ضد افسردگی
• مسدود کننده های بتا
• مسدود کننده های کانال کلسیم

سرگیجه ناشی از یک اختلال اضطرابی زمینه ای باید با درمان های اضطراب بهبود یابد، مانند:

روان درمانی: تکنیک های روان درمانی مانند درمان شناختی رفتاری (CBT) دارای سابقه طولانی موفقیت در درمان اختلالات اضطرابی هستند. افزایش خودآگاهی از اضطراب و یادگیری مهارت های مقابله ای می تواند به کاهش برخی از علائم اضطراب مزمن کمک کند. جهت کسب اطلاعات بیشتر در خصوص مشاوره اضطراب کلیک کنید.

دارودرمانی: داروهای ضد افسردگی رایج ترین دارویی هستند که هم برای افسردگی و هم برای اختلالات اضطرابی تجویز می شوند. اغلب اوقات، داروها همراه با روان درمانی برای کاهش طولانی مدت احساسات و علائم اضطراب استفاده می شوند.

تغییر سبک زندگی: علاوه بر درمان و داروها، تکنیک‌های آرام‌سازی می‌توانند بخش مهمی از مدیریت سطوح استرس روزانه باشند. مدیتیشن، یوگا و ورزش ملایم تنها چند راه برای کاهش علائم روزمره اضطراب و استرس هستند.

تغییر سبک زندگی

سرگیجه مکرر منجر به افزایش اضطراب می شود، در حالی که اضطراب مزمن اغلب باعث سرگیجه مزمن می شود. گاهی اوقات، این رابطه می تواند یک دور باطل ایجاد کند که شکستن آن بدون انجام اقداماتی برای تسکین علائم دشوار است.

ایجاد تغییراتی در شیوه زندگی، مانند خوردن یک رژیم غذایی کامل، تمرین تکنیک های آرامش بخش، و دریافت کمک حرفه ای می تواند به بهبود کیفیت زندگی در افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی و دهلیزی کمک کند.

چه زمانی با یک متخصص صحبت کنید

اگر سرگیجه ای را تجربه کرده اید که از بین نمی رود یا شروع به اختلال در عملکرد شما کرده است، با یک متخصص پزشکی صحبت کنید. در بیشتر موارد، آزمایش دلیل اصلی پشت این موارد را آشکار می‌کند و درمان می‌تواند به کاهش یا حتی توقف علائم کمک کند.

گاهی اوقات، هیچ دلیل قابل مشاهده ای برای سرگیجه مکرر وجود ندارد. که ممکن است نشان دهنده یک بیماری زمینه ای مانند اضطراب باشد. اگر چنین باشد، ممکن است برای درمان به یک درمانگر یا سایر متخصصان سلامت روان ارجاع داده شوید. میتوانید از دکمه انتهای سایت جهت رزرو وقت مشاوره بالینی جهت درمان اضطراب اقدام کنید.

کلام آخر

اضطراب و سرگیجه یک رابطه متقابل دارند که در آن اضطراب می تواند باعث سرگیجه شود و سرگیجه می تواند باعث اضطراب شود. تحقیقات نشان داده است که در بسیاری از موارد، سرگیجه و اضطراب دست به دست هم می دهند که گاهی اوقات می تواند حلقه ای از علائم مزمن را ایجاد کند.

با درمان علت زمینه ای – چه جسمی یا روانی – می توانید علائم سرگیجه را تسکین دهید و کیفیت کلی زندگی خود را بهبود بخشید.